ва паридани оҳан

Чисткуи табақи оҳанини тафсиркарда

Ба самарагириҳои пухтупез, одамон баҳри тайёр кардани хўрокҳои гуногун, табақи оҳанини таърифшуда (seasoned cast iron skillet) истифода мебаранд. Ин табақи оҳанин на танҳо барои пухтупези юқори сифат, балки бо мўйи аъло ва саривақтӣ, ҳаракат кардани онро бо хўрок намуди беназир медиҳанд. Аммо, барои давом кардан дар сифати олӣ, табақи оҳанин эҳтиёҷи тозаҳолиро дорад. Ин мақола ба шумо кӯмак мекунад, чӣ гуна табақи оҳанини таърифшударо тоза ва нигоҳдорӣ кунед.

Чаро тозакунӣ муҳим аст?

Мо ҳама медонем, ки табақҳои оҳанин дурӯғини хўрокро, ки бо оҳанини истифода шон ва маводумон реаксия кардан ба давом намекунанд, ноормал нест. Аммо, инак бо тозакунӣ, шумо метавонед намуди зебо ва сифати табақи худро беҳтар кунед. Тозакунӣ на танҳо лосион ва беморонро, балки таърифу шакли нахуд надами кати табақ сохта, хўроки сард ва ўпгардорҳоро пешгирӣ мекунад.

Чизҳо, ки лозим аст

- Об гарм - Чарбуи нафтӣ ё мармар - Скребер ё нажод - Сади ҳавли - Клетчатки хушк

1. Давраи аввал Оғоз кунед, табақи оҳанини худро гарм кунед. Гармии паст намемонад, ки пас аз хўроки кардан, нараву хўроки боқимондаро осонтар тоза кунед.

2. Тозакунӣ Табақи гарму осоди мизу сӯрох кунед. Саъй кунед, ки бо шикоф ё скребер хўрок ва партобҳои боқимондаро мепартоед. Агар манзараҳо гарм бошанд, ин кор муфидтар хоҳад буд.

3. Об шарик Чунки хўроки боқимонда тавассути гармӣ тозашаванда, он худаш ба обгоҳи об охир меравад. Танҳо тавассути оби гарм кӯмак (проблема) намоед. Не барои насб кардани шустани об бо локал гузинед. Ин хеле муҳим аст, ки геги зебои табақи худро бо захми хати оҳанин манъ накунед.

4. Нафт (Oil) Паси тозакунӣ, табақи худро бо назари нафти тоза пўшиш кунед. Нафт на танҳо хўрокро намегузорад, балки хамчунин хасарату аураи хурсанде мегузаронад.

5. Нигоҳдории тоза Баъд аз тоза кардан, табақи оҳанини худро тарик кунед ва дар хумпоз қабул намоед. Умуман, истифода набаред, худи нагӯед, на равған на фарланг.

Нодир шудан нарасад

Ба нигоҳдории табақи оҳанини таърифшударо диққат бинед. Агар сафедиҳои оҳанин охир нав шаванд, муҳтавои нав ва хўроки хосе намегузоранд. Барои тозакунӣ наметавонед, ба зудии кор кардан муҳим нест; дар ин баробар диққат кунед, ки то роҳи тозакунии гирифташудаи табақи оҳанини худро реализатсия накунед.

Хулоса

Масъалан, табақи оҳанини таърифшударо барои дастурхонҳои гуногун ва хўроки дарси бароӣ интихоб накунед. Барои нигоҳдорӣ ва тозакунии он, корҳое лозим аст, ки бо ин кор барои ҳархона табақи оҳанин сохта илова кунед. Агар шумо методи тозакунӣ мунтазам татбиқ кунед, табақи шумо дар тўли солҳо ва ҳатто даҳсолаҳо бо шаробҳои гуногун бо шакл ва зебоии он осонтар нигоҳ дошта мешавад.